Poikilodermia

Przebarwień ciąg dalszy, w dzisiejszym wpisie będziemy kontynuować ich temat, ponieważ przyczyn i rodzajów przebarwień jest wiele i nie sposób opowiedzieć o wszystkich w jednym czy dwóch wpisach. Jeśli na skórze twarzy i szyi zauważyliście nieestetyczne plamy i dodatkowo macie wrażenie, że naczynia krwionośne w tych miejscach wyraźnie się rozszerzyły a/lub skóra nabrała ciemnobrązowego koloru to mogą to być objawy Poikilodermy czyli nabytego przebarwienia skóry. W dzisiejszym temacie bloga postaram się przybliżyć ten problem a także przedstawić dostępne metody leczenia.

Co takiego

Poikiloderma jest znana również pod nazwą Poikiloderma Civetta, została po raz pierwszy opisana w 1923 roku, a odkryta przez francuskiego dermatologa Civatte, który jako pierwszy opisał wpływ warunków pogodowych na występowanie zmian skórnych. Poikiloderma to schorzenie dotyczące głównie kobiet, występuje na bocznych częściach policzków i szyi, a także na dekolcie. Objawia się widocznym i bardzo intensywnym rumieniem wywołanym rozszerzeniem naczyń krwionośnych i nieestetycznym przebarwieniem, dodatkowo dochodzi do tego podrażnienie mieszków włosowych występujących na obszarze zmian.

Cechy charakterystyczne

Miejscem jej usytuowania są to głównie boki policzków i szyi, a także charakterystyczna litera V utworzona na dekolcie, bokach szyi i dolnej części mostka. Zmiany są symetryczne, pojawiają się równo po obu stronach i stopniowo pogłębiają się w miarę upływu czasu. Co charakterystyczne zmianami prawie nigdy nie są objęte miejsca zacienione od słońca na przykład przez brodę. Dolegliwościom może towarzyszyć także delikatny dyskomfort w tych okolicach w postaci świądu i pieczenia choć większość ludzi nie odczuwa tych objawów.

Czynniki wpływające na powstawanie

Lekarze jednogłośnie twierdzą, że długotrwałe narażanie na promieniowanie słoneczne stanowi główną przyczynę Poikilodermi, ponieważ słońce uszkadza skórę i jej strukturę. Poikiloderma nie jest chorobą, a zlepkiem objawów będących skutkiem takich schorzeń jak

  • choroby tkanki łącznej takie jak toczeń rumieniowaty, zapalenie skórno-mięśniowe
  • zakażenia, na przykład przy boleriozie
  • choroby dziedziczne takie jak wrodzona Poikilodermia
  • choroby metaboliczne takie jak Amyloidoza
  • choroby immunologiczne na przykład w przypadku odrzucenia przeszczepu szpiku kostnego
  • niektóre choroby nowotworowe

Do powstania Poikilodermy mogą się przyczynić także inne bodźce

  • promieniowanie słoneczne, osoby mieszkające w nasłonecznionych miejscach lub często wystawiające się na promieniowanie są bardziej narażone 
  • leki: sterydy i radioterapia w przypadku leczenia nowotworów
  • zmiany hormonalne, zwłaszcza wśród kobiet, które mają niższy poziom estrogenów z powodu menopauzy lub w przypadku chirurgicznego usunięcia jajników
  • reakcje na kontakt z substancjami chemicznymi, takimi jak perfumy, balsamy itp

Jak leczyć?

Niestety Poikilodermy nie można całkowicie wyleczyć, ale można poprawić lub spowolnić  stan zmian skórnych. Poikilodermię można leczyć farmakologicznie na przykład alfa i beta hydroksykwasami i retinoidami w formie maści i kremów, które w głównej mierze łagodzą objawy. Dermatolodzy zalecają także stosowanie terapii takich jak intensywne światło pulsacyjne (IPL), które pomoże zmniejszyć zaczerwienienia i pigmentację. Niezawodny w terapii takich zmian jest laser Fotona StarWalker. Pomocna także będzie terapia mikroigłowa działająca przeciwstarzeniowo, stymulując produkcję kolagenu, poprawiając tym samym napięcie i rozjaśnienie skóry. Złuszczanie naskórka za pomocą peelingów chemicznych również przynosi efekty poprawy wyglądu skóry i rozjaśnienia zmian barwnikowych. Jednakże trzeba pamiętać o tym że bardzo ważnym elementem po wszystkich tych zabiegach jest właściwa pielęgnacja domowa, którą ustala osoba wykonująca dany zabieg.

Podsumowanie

Pamiętajcie, że jeśli zmagacie się z Poikilodremą musicie zwrócić szczególną uwagę na kosmetyki jakich używacie, istotne są kosmetyki dzięki którym w przyszłości ochronicie waszą skórę przed promieniowaniem ultrafioletowym. Kosmetyki bez działania foto ochronnego lub z niskim działaniem powinniście zastąpić kosmetykami z co najmniej SPF30 bądź wyższym. Poikiloderma nie jest niebezpieczna i nie zagraża naszemu życiu. Nie mniej jednak zmiana barwnikowa jest uciążliwym i widocznym defektem estetycznym i niestety nie jest uleczalna ale dzięki wyżej wymienionym terapiom możemy zminimalizować przebarwienia skórne i zapobiec ich dalszemu rozwojowi. 

Autor: Kosmetolog Karolina Czechowska

ul. Czysta 4 (Galeria)
50-013 Wrocław
tel. 888-837-617